مدار اینورتر خورشیدی

مقاومت R1, R2, R3, R4 همراه با T 1 و T2 و ترانسفورماتور بخش اینورتر را تشکیل می دهند. ولتاژ ۱۲ ولت از بخش مرکزی اعمال شده و زمین، بلافاصله اینورتر را روشن می کند. این بخش در این نقطه به طور مستقیم به باطری متصل نیست بلکه این اتصال از طریق یک طبقه رله برای ایجاد تغییر انجام می شود.

ترانزیستور T3 همراه با اجزاء وابسته خود و رله، طبقه رله تغییر دهنده را تشکیل می دهند و قسمت LDR برای تشخیص میزان روشنایی نور روز در بیرون خانه یا در محل مناسبی قرار داده می شود. پتانسیومتر P1 از قبل به گونه ای تنظیم شده تا در مواردی که نور محیط از حد معینی کمتر شود یا هنگامی که ولتاژ از ۱۳ ولت کمتر شود، عمل کردن ترانزیستور T3 را متوفق کرده و رله را قطع کند. واضح است که این شرایط در زمانی رخ می دهد که نور خورشید بسیار ضعیف باشد و نتواند ولتاژ را برای مدت طولانی در سطح خاص مور نیاز نگه دارد. با این حال تا زمانی که نور خورشید روشن باقی بماند، رله در حالت خود باقی می ماند و ولتاژ پنل خورشیدی را از طریق اتصال N/O مستقیما به اینورتر( مرکز ترانسفورماتور) متصل می کند. بنابرین اینورتر در طول روز از طریق پنل خورشیدی مورد استفاده قرار می گیرد.

درباره ی نویسنده